மத்தேயு நற்செய்தியில் நாம் காணும் இயேசு மிகச் சிறந்த போதகராக இருக்கின்றார். இயேசுவின் மலைப்பொழிவு என்னும் நீண்ட போதனையும், மற்ற நான்கு போதனைகளும் மத்தேயு நற்செய்தியில் மட்டுமே காணக்கிடக்கின்றன.
கொரிந்துவில் இருந்த கிறிஸ்தவர்களில் சிலர் இயேசுவின் உயிர்ப்பை ஏற்கவில்லை. அவர்களை இயேசுவின் உயிர்ப்பில் நம்பிக்கை வைக்க வலியுறுத்துகிறார் பவுல். இயேசுவின் மரணமும் உயிர்ப்பும் ஒரே நாணயத்தின் இரு பக்கங்கள் போன்றதாகும்.
அவரை அழைத்த பரிசேயர் “இவர் ஓர் இறைவாக்கினர் என்றால், தம்மைத் தொடுகிற இவள் யார், எத்தகையவள் என்று அறிந்திருப்பார்; இவள் பாவியாயிற்றே” என்று தமக்குள்ளே சொல்லிக் கொண்டார். அதை அறிந்த இயேசு, அவருக்குச் சவால் விடுகிறார்.
குற்றம் பார்க்கின் சுற்றம் இல்லை என்பது ஒரு சிறந்த பழமொழி. எல்லாரிடத்திலும் குறைகள் உண்டு. நம்மைச் சுற்றி இருக்கும் உறவுகளிடமும் குற்றம் இருக்கும். குற்றத்தையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தால் உறவோ, நட்போ நீடிக்காது. தனி மரம் தோப்பாவதில்லை. தனித்து வாழ்வதால் நம் இன்பத்துன்பங்களில் யாரும் பங்குகொள்ளப் போவதில்லை.
ஆண்டவர் இயேசு அந்த கைம்பெண்ணின் மகனுக்கு உயிரளித்தது கண்டு அங்கிருந்த மக்கள், “நம்மிடையே பெரிய இறைவாக்கினர் ஒருவர் தோன்றியிருக்கிறார் என்று பேசத் தொடங்கியதோடு, கடவுள் தம் மக்களைத் தேடி வந்திருக்கிறார்” என்று சொல்லி கடவுளைப் போற்றினர்.
நூற்றுவர் தலைவர் இயேசு அங்கு வந்திருப்பதைக் கேள்விப்பட்டு யூதரின் மூப்பர்களை அவரிடம் அனுப்பித் தம் பணியாளரைக் குணப்படுத்த வருமாறு வேண்டினார். ஊர் மக்களும் அவருக்காக இயேசுவிடம் பரிந்து பேசினர்.
நம்மிடம் அன்பாக இருப்பவர்களுடன் கூடி குலாவுவது எளிது. ஆனால் அதே அன்பை வேண்டாதவர் மீதும் செலுத்த வேண்டும் என்பதுதான் நமக்கான சவால். அனைவரும் மீட்கப்பட வேண்டும் என்று கடவுள் விரும்புகிறார் என்பதால், இயேசுவின் படிப்பினையை ஏற்பதன் வழியே நமது பகைவரையும் மீட்பரிடம் கொண்டுவர முடியும்.
