tamilreflection

ஞானமின்றியும் விவேகமின்றியும் நாம் அனைத்துக்கும் செவிசாய்த்தால் பொய் உண்மையாகவும், உண்மை பொய்யாகவும் தெரியும். அது நம்மை வழி பிறழச் செய்யும்.

இன்றைய விழா நம்மை, புரட்சியைக் கொணர்ந்த புரட்சித்தாயின் பிள்ளைகளாக வாழவும் அழைக்கிறது. இப்புரட்சிமிகு சமூகத்தை முதலில் நம் குடும்பதில் படைக்க விழைவோம்.

கிறிஸ்தவத்தில் பேரும் புகழும் விரும்புவோருக்கு அழிவுதான் மிஞ்சும், வெற்றி வாகை அல்ல என்பதை நினைவில் கொள்வோம்.

பிறருக்கான அன்புப் பணியையும் சீடத்துவத்தையும் பிரித்துப் பார்போர் கடைசியாவர். சீடத்துவம் என்பது சலுகைக்கும் பேருக்கும் புகழுக்கும் அப்பாற்பட்டது.

தர்மம் செய்யும் போது பெறுபவர்கள் விழிகளில் நன்றி தெரியவேண்டும் என்று கூட எதிர்பார்க்காமல் கொடுப்பவர்களே சிறந்த மனிதர். ”தர்மம் தலைகாக்கும். இருப்பதைச் சிறப்புடன் பகிர்ந்து வாழ்ந்தால் போதும், அது நிலைவாழ்வுக்கு வழி காட்டும்.

கடவுள் இணைத்ததை மனிதர் பிரிக்காதிருக்கட்டும்” என்ற மறைநூல் வாக்கிற்கு ஏற்ப வாழ்ந்து திருமணத்தைச் சிறப்பு செய்யும் வகையில் நமது பிள்ளை வளர்ப்பில் நமது கவனம் இருக்க வேண்டும்.

‘பசி என்று வந்தவர்க்குப் புசி என்று தந்தவரைப் பரமனும் பணிவானடா கனிந்து பக்கத்தில் வருவானடா’ என்பதில் பொதிந்துள்ள பேருண்மையை மனதில் கொண்டு இயேசுவின் சீடராக வாழ்வோம்.

ஒருவர் ஒருவருக்குத் தோள் கொடுப்போம். நாம் அனைவரும் இயேசுவின் திருவுடலில் அங்கம் வகிக்கிறோம் என்பதை நினைவில் கொள்வோம். கிறிஸ்தவ ஒன்றிப்புக்கு வழிவிடுவோம்.

தொண்டு என்பது பொதுமக்களுக்கு தன்னலமின்றி, பிரதிபலன் எதிர்பார்க்காமல் செய்யப்படும் சேவைகள். அதற்கு கூலி தொண்டர்களின் மனமகிழ்ச்சி ஒன்று தான். மாறாக, பட்டமும் பதவிகளும் அல்ல.

கடவுளிடம் நமக்காக மன்றாடும் மனுக்குலத்தின் ஒரே தாய் அவர் என்பதை நினைவல் கொள்வோம்.
மனுக்குலத்தின் மாட்சியாக விளங்கும் அன்னை மரியே வாழ்க!

வீண் பேச்சும், அதிகப் பிரசங்கித்தனமும் உயர்வுக்கு உதவாது. இடம், பொருள், ஏவல் அறிந்தும் கருத்துரைப்பது இன்றியமையாதது.

பேதுருவைப் போல வருந்தி வருவோரை கைத்தூக்கிவிட்டு, பணியில் அமர்த்துகிறவர் ஆண்டவர் இயேசு என்பதை மனதில் கொள்வோம். இயேசுவின் இறைமக்களை அன்பு செய்து பெணிகாக்க அவருக்கு பணியாளர்கள் தேவை.

நாம் உள்ளத்தாலும் நம்பிக்கையாலும் இயேசுவின் கனவை மெய்ப்பிக்கும் சீடர்களாக ஒன்றித்திருக்க முற்படுவோம்.

இந்த உலகம் சார்ந்த குறுக்கு வழிகள் அல்ல. இதை நாம் உணரும் வகையில் இயேசு நமக்காக தந்தையிடம் மன்றாடுகிறார். அவர் சொல் வழி நடப்போம்.

என்றும் அவரது அன்பில் நிலைத்திருந்து, அவரது கட்டளைகளைக் கடைபிடித்து வாழ முற்பட்டால்தான், நமது சீடத்துமும் சிறக்கும்.

நிறைவாக, இயேசுவின் இன்றைய நற்செய்தியில்யில், அவர் தனது தந்தையுடன் கொண்டுள்ள ஒன்றிப்பைப்போல, நாம் இயேசுவோடு ஒன்றித்திருந்தால் நாமும் தந்தையாம் கடவுளோடு ஒன்றித்திருக்க முடியும் என்ற உண்மையைச் சுட்டிக்காட்டுகிறார்.

அன்னை மரியா கணவன் துணையின்றி தாய்மை அடைவதை துன்பமாக நினைத்திருந்தால் ஆண்டவர் இயேசுவை உலகம் கண்டிருக்காது.

மண்ணுலகில் வாழ்ந்தாலும், மேலுலகைச் சார்ந்தவற்றையே நாம் நாட வேண்டும் என்பது சீடத்துவ வாழ்வுக்கு இன்றியமையாத வேண்டுகோள். இவ்வுலக வாழ்வு நமக்கொரு இடைப் பயணமே.

புவுல் அடிகளைப் போல் பெரிய அளவில் முடியாவிட்டாலும் நமது சுற்றுவட்டாரத்தில், நமது கிறிஸ்தவ முன்மாதிரி வாழ்வால், அன்புப் பணியால் வாழும், உண்மை கடவுளை நம்மால் எளிதாக வெளிப்படுத்த முடியும். இதற்குத் துணிவு தேவை. தூய ஆவியார் துணையின்றி நம்மால் இயங்க முடியாது. எனவே, அவரைப் பற்றிக்கொள்ளவும் அவரால் இயக்கப்பட நம்மை கையளிப்போம்.

கவலை எதற்கும் மருந்தாகாது. சிக்கலான சூழலில் மாற்றி யோசிக்கத் தொடங்கினால் சிந்தனை தெளிவுப்பெறும். ‘யான் பெற்ற இன்பம் பெறுக இவ்வையகம்' என்ற தன்னமில்லாத எண்ணத்தில் நற்செய்தியாளராக நம்மை நாம் மாற்றி யோசிக்க வேண்டும்.