பெத்லகேமில் குடும்பமில்லா குழந்தைகளுக்கு அன்பை அளிக்கும் சிறுவர் இல்லம் | Veritas Tamil

பெத்லகேமில் அமைந்துள்ள “புனித குடும்பம்” (Holy Family) சிறுவர் இல்லம், குடும்பமற்ற அல்லது கைவிடப்பட்ட குழந்தைகளுக்கு அன்பும் பாதுகாப்பும் அளிக்கும் ஒரு வாழும் சாட்சியாக திகழ்கிறது. புனித வின்சென்ட் டி பால் அவர்களின் கருணை மகள்கள் (Daughters of Charity) இந்த இல்லத்தை நடத்தி வருகின்றனர். ஆறு வயது வரை உள்ள יתிமக்கள் மற்றும் கைவிடப்பட்ட குழந்தைகள் இங்கு அன்புடன் ஏற்றுக்கொள்ளப்படுகின்றனர்.

“இங்கே நாம் ஆண்டுக்கு ஒருமுறை அல்ல, ஒவ்வொரு நாளும் உயிருள்ள இயேசுவை கொண்டாடுகிறோம். சமூகம் கைவிட்ட இந்தக் குழந்தைகளின் மூலம் கிறிஸ்துவை நாங்கள் எங்கள் கரங்களில் அணைத்துக்கொள்கிறோம்,” என்று ஒரு அருள்சகோதரி கூறுகிறார்.

‘கிரேச்’ என அழைக்கப்படும் இந்த இல்லத்தின் அறைகளில் குழந்தைகளின் மென்மையானதாயினும் சக்திவாய்ந்த ஆற்றல் நிலநடுக்கம்போல் பரவுகிறது.
யூசெஃப் – ஒரு அருள்சகோதரி தூக்கும்போது சிரிப்பவன்;
மரியம் – தன் மஞ்சள் பந்தை விடாமல் ஓடிப்போவாள்;
ஓமர் – அசையாமல் நின்று ஒரு மென்மையான தொடுதலை எதிர்பார்ப்பவன்.அன்புக்கான குழந்தைகளின் தேவை தான் இந்த இல்லத்தின் ஒவ்வொரு அறையையும் நிரப்புகிறது.

கண்ணீரை அடக்க முடியாத பார்வைகளும் அணைப்புகளும் நடுவே, வண்ண மார்கர்கள், பொம்மைகள் சூழ, இந்த இல்லத்தில் வாழ்க்கை ஓடுகிறது.
ஆறு வயது வரை உள்ள குழந்தைகளுக்கு உணவு, கல்வி, மருத்துவ பராமரிப்பு ஆகிய அனைத்தையும் அருள்சகோதரிகள் உறுதி செய்கிறார்கள்.

வின்சென்சியன் சபையின் மாகாண தலைவர் அருள்பணி கரிம் மரூன் Vatican News-க்கு கூறுகிறார்:
“இந்தக் குழந்தைகள் יתிமக்கள், கைவிடப்பட்டவர்கள் அல்லது தெருக்களில் கண்டெடுக்கப்பட்டவர்கள். இது அனைத்து கோணங்களிலும் மிகுந்த வலியளிக்கும் நிலை. பல குழந்தைகள் மிக மோசமான குடும்ப சூழ்நிலையில் பிறக்கிறார்கள். இளம், திருமணம் செய்யாத தாய்மார்கள், தங்கள் குடும்பத்தினரால் கொல்லப்படுவோமோ என்ற பயத்தில் குழந்தைகளை விட்டுவிடத் தள்ளப்படுகிறார்கள். இந்தப் புதிதாகப் பிறந்த குழந்தைகளை சகோதரிகள் ஏற்றுக்கொண்டு வளர்த்து அன்பு செலுத்துகிறார்கள்.”

“இந்தக் குழந்தைகள் இயேசுவைப் போன்றவர்கள்: பலவீனத்திலும், கைவிடப்பட்ட நிலையிலும், காயமடைந்த சமுதாயத்திலும் பிறந்தவர்கள். அவர்களுக்கு மிகுந்த அன்பும் மென்மையும் தேவை. அவர்களுக்கு வீடும், உணவும், பராமரிப்பும் இருந்தாலும், ஒரு தாய் – தந்தை பற்றிய ஏக்கம் எப்போதும் உள்ளது.”

பெத்லகேமில் உள்ள இந்த சிறுவர் இல்லத்தில் 45 குழந்தைகள் நிரந்தரமாக தங்குகின்றனர். மேலும், பகலில் வேலைக்குச் செல்லும் ஏழை குடும்பங்களைச் சேர்ந்த 35 குழந்தைகளுக்கு பகல்நேர பராமரிப்பு வழங்கப்படுகிறது. மொத்தம் 80 குழந்தைகள் இங்கு பராமரிக்கப்படுகின்றனர்.

அருள்சகோதரி லாவ்டி ஃபாரெஸ், கடந்த 20 ஆண்டுகளாக இந்த இல்லத்தில் பணியாற்றி வருகிறார்:“பெத்லகேமில் கிறிஸ்துமஸ் ஆண்டுக்கு ஒருமுறை வருகிறது. ஆனால் இங்கே ஒவ்வொரு நாளும் உயிருள்ள இயேசுவை கொண்டாடுகிறோம்.நாங்கள் வார்த்தைகளால் மறைக்கல்வி செய்வதில்லை. நாங்கள் யார், என்ன செய்கிறோம் என்பதிலேயே எங்கள் அடையாளம் வெளிப்படுகிறது.”

“சமூகம் கைவிட்ட இந்தக் குழந்தைகளில் கிறிஸ்துவை அணைக்கிறோம். இங்கே அவர்கள் அன்பையும் திறந்த கரங்களையும் காண்கிறார்கள்.”
“அவர்கள் விலகிச் செல்லும் தருணம் எப்போதும் வேதனையானது. அவர்களின் எதிர்காலம் என்னவாகும் என்று தெரியாது. அதனால் தான் இங்கு, பெத்லகேமில், எங்கள் தினசரி இருப்பு மிக முக்கியமானது.”

பின்னர் அவர்கள் பலஸ்தீன அரசின் பராமரிப்பு அமைப்பிடம் ஒப்படைக்கப்படுகின்றனர்.அருள்பணி மரூன் இதை ஒருபுறம் “திறந்த காயம்” என்றும் மறுபுறம் “தினசரி அதிசயம்” என்றும் விவரிக்கிறார்.

“பல தாய்மார்கள் முற்றிலும் தனியாக இருக்கிறார்கள். மருத்துவமனைகள் வழியாக உதவி தேடுகிறார்கள். குழந்தையைப் பெற்றபின், அனைத்து உரிமைகளையும் கைவிட்டு குடும்பத்திடம் திரும்பிச் செல்கிறார்கள். குழந்தை மட்டும் சகோதரிகளுடன் தங்குகிறது.”

“இந்த இல்லம் பெரும்பாலும் தனியார் நன்கொடைகளால் மட்டுமே இயங்குகிறது – கிறிஸ்தவ திருப்பயணிகள், இஸ்ரேல் மற்றும் பலஸ்தீன குடும்பங்கள் அளிக்கும் உதவிகள்.”
“இவை அனைத்தும் கடவுளின் ஏற்பாட்டினாலும், நன்கொடைகளினாலும் தான் சாத்தியம். நாங்கள் இதை ‘வெள்ளைக் கரங்கள்’ என்று அழைக்கிறோம். ஒருவர் ஒரு நாணயம் கொடுத்தாலும் அது எங்களுக்கு பெரிய செல்வம். ஆண்டவர் எங்களை ஒருபோதும் கைவிடவில்லை.”

இந்தக் குழந்தைகளுக்கு மரியாதை, அன்பு, எதிர்காலம் வழங்குவதே நோக்கம்.
திருப்பயணிகள் குழந்தைகளுடன் ஆழ்ந்த பாசம் ஏற்படுத்திக்கொள்கிறார்கள்; அந்த அன்பு இருதரப்புக்கும் உரியது.“ஒருமுறை பிரான்சிலிருந்து வந்த ஒரு பெண், சிறுவயதில் கைவிடப்பட்டவர். ஆனால் ஒரு குடும்பம் அவரை ஏற்றுக்கொண்டது. அவர் குழந்தைகளைப் பார்த்து அழுதார்.
‘நான் ஒரு குடும்பம் பெற்றேன், திருமணம் செய்தேன். ஆனால் இந்தக் குழந்தைகளுக்கு எதிர்காலம் இல்லை; இங்கே தத்தெடுத்தல் தடைசெய்யப்பட்டுள்ளது. நான் அவர்களில் ஒருவராக இருந்திருக்கலாம்,’ என்றார்.”

“நாங்கள் அவர்களை கவனிக்கிறோம், அன்பு செய்கிறோம். ஆனால் எப்போதும் ஒரு குடும்பம் இல்லாத குறை உள்ளது. அதுவே மிகப் பெரிய வலி.”இந்தச் சிறுவர்களைச் சுற்றி தன்னார்வலர்கள், மருத்துவர்கள், நன்கொடையாளர்கள், திருப்பயணிகள், அயலவர்கள் ஆகியோரால் உருவான அன்பின் சங்கிலி உள்ளது. அவர்கள் உணவு, பால், உடைகள், பொம்மைகள், டயப்பர்கள், போர்வைகள் கொண்டு வருகிறார்கள்.

இந்த முறையில், அன்பும், வாழ்க்கையும், மிக முக்கியமாக நேசமும், ‘கிரேச்’ சிறுவர் இல்லத்தின் குழந்தைகளை அடைகிறது.