‘அந்த ஒளி நம்மில் ஒளிர்வதாக!’| ஆர்.கே. சாமி | VeritasTamil

பொதுக்காலம் 3ஆம் வாரம் – வியாழன்

எபிரேயர் 10: 19-25
மாற்கு 4: 21-25
 
 

‘அந்த ஒளி நம்மில் ஒளிர்வதாக!’

முதல் வாசகம்.


எபிரேயருக்கு எழுதிய கடிதத்தில் இன்று மற்றொரு சிறப்பு செய்தியை அறிகிறோம்.  நாம்  இயேசுவோடும் அவருடைய ஒரே பலியோடும் ஒன்றிப்பதால்,  நாம் கடவுளுடன் ஒரு புதிய உறவைப் பெற்றுள்ளோம் என்று ஆசிரியர் கூறுகிறார்.  

ஒரு காலத்தில் ஆலயத்தின்  உறைவிடத்துக்குள் தலைமை குரு மட்டுமே நுழைய அனுமதிக்கப்பட்டார்.  ஆனால், தலைமை குருவான இயேசுவோ அவரது உயிர் பலியால் நாம் அனைவரும் விண்ணக ஆலயத்துக்குள் நுழையும் வாய்ப்பைப் பெற்றுத் தந்துள்ளார் என்று இத்திருமுகத்தின் ஆசிரியர் எடுத்துரைக்கிறார்.

ஆகவே  நேரிய உள்ளத்தோடும் மிகு உறுதியான நம்பிக்கையோடும் அவரை அணுகிச் செல்ல வேண்டும் என்றும் நாம் அறிவுறுத்தப்படுகிறோம், 


நற்செய்தி. 

  
இன்றைய நற்செய்தியிலும் இயேசு ஓர் உவமையைக் கொண்டு மறையுரை ஆற்றுகிறார். விளக்கு என்ற ஓர் உருவகத்தை எடுத்து, அந்த விளக்கை ஏற்றி மரக்காலின் உள்ளேயோ அல்லது   கட்டிலுக்குக் கீழேயோ வைப்பதில் பயனில்லை என்கிறார். ஒளி தங்குத் தடையின்றி எங்கும் பரவ, அதை விளக்குத் தண்டின் மீது வைப்பதுதான் அறிவுடமை  என்று அறிவுறுத்துகிறார்.  மேலும், எந்த அளவையால் நாம் அளக்கிறோமோ அதே அளவையால் நமக்கும் அளக்கப்படும் என்ற மற்றொரு தந்துவத்தையும் இயேசு அளிக்கிறார்.    


சிந்தனைக்கு.


யோவான் நற்செய்தியில், அனைத்து மனிதரையும் ஒளிர்விக்கும்
உண்மையான ஒளி, உலகிற்கு வந்துகொண்டிருந்தது. ஒளியான அவர் உலகில் இருந்தார். (யோவான் 1:9-10a) என்று வாசிக்கிறோம். ஆம், இயேசு ஒளியாக வந்தார்.  அவர் தனது சீடர்களுக்கு அறிவூட்டினார்.  அவர்களும்   உலகிற்கு ஒளியாக இருக்க பணிக்கப்பட்டுள்ளனர்.  ஒளி அரவணைப்பு, மகிழ்ச்சி, ஆற்றல், வாழ்க்கை மற்றும் அமைதியைக் குறிக்கிறது. 

நாமும் மற்றவர்களுக்கு ஒளியாக இருக்க அழைக்கப்பட்டுள்ளோம்.  நாம் ஒளி அல்ல, ஆனால் ஒளியைப் பெற்றுள்ள மக்கள். நாம் திருமுழுக்கில்  பெற்ற இயேசு (நற்செய்தி) எனும் ஒளியை மற்றவர்களுக்குப் பிரதிபலிப்பதோடு, அதை  பரப்ப வேண்டும்.   இல்லையேல் நாம் இருளின் (சாத்தானின்) மக்களாவோம்.

நற்செய்தியில்,  விளக்கை ஏற்றி  மரக்காலின் உள்ளேயோ அல்லது   கட்டிலுக்குக் கீழேயோ வைப்பதில் பயனில்லை என்கிறார் ஆண்டவர். இங்கே மரக்கால் என்பதை ஒரு கூடையாகப் பார்க்கலாம். ஒரு விளக்கை ஏற்றி அதை ஒரு கூடைக்குள் வைந்து மூடுவதால் பயனேதுமில்லை அல்லவா?  

உலகிற்கு ஒளியாகத் திகழ  அழைக்கப்பட்ட நாம் ஓரிடத்தில் அடங்கி, முடங்கி, பதுங்கி இருந்தால் கிறிஸ்தவத்திற்கு என்ன பயன்? ஒளி எப்போதும் நேர் கோட்டில்தான் பயணிக்கும். ஒளியின் மக்களாக விளங்கும் நாம் எப்போதும் நேர்மைக்கும் நீதிக்கும் உரியவர்களாக விளங்க வேண்டும். கிறிஸ்தவர்கள்   இயேசுவை உலகிற்கு பிரிதிபலிப்பதிலும் ஒருவர் மற்றவருக்கு ஒளியூட்டுவதிலும்  ஈடுபாடு காட்ட வேண்டும்.  இவை இரண்டும் இல்லையெனில், நாம் பெற்ற திருமுழுக்கும் அருள்சாதன வாழ்வும்  பொருளற்றதாகிவிடும். 

இருள் பரவியிருந்த உலகின் மீது கடவுள் ஒளியைப் படைத்து, இருளையும் ஒளியையும் பிரித்தார் (தொ.நூ. 1:3) ஏனெனில், தம் மக்களை ஒளியின் மக்களாக வாழ வைக்க விரும்பினார். ஆகவே, ஒளியின் மக்கள் இருளின் மக்களைப்போல்  தீயவற்றுள் நாட்டம் கொண்டு வாழ இயலாது. நாம் இருளுக்கும் ஒளிக்கும் பணிவிடை செய்ய இயலாது. 

முதல் வாசகத்தில் வாசித்ததைப்போல, இயேசு, நமது ஒளியாகவும், தலைமை குருவாகவும் விண்ணகத்தில் தந்தையின் வலப்பக்கம் வல்மையோடு வீற்றிருக்கிறார் என்பது அவரது வல்லமையை நமக்கு எடுத்துரைக்கிறது.  அவரது வல்லமையே ஒளியாக இன்று நம்மை ஒளிர்விக்கின்றது. நாம் எந்தளவுக்கு பெற்ற நற்செய்தியின் ஒளியைப் பகிர்கிறோமோ, அந்த அளவுக்கு  நமக்கும் இறையருள் எனும் ஒளி அருளப்படும்.  

இயேசு குறிக்கும் விளக்கு என்பது ‘இறையாட்சியையும்’ குறிக்கும். நாம் ஒளியின் மக்கள் எனும்போது, நாம் இறையாட்சிக்கு உட்பட்ட மக்கள் என்றும் பொருள்படும். 

இறைவேண்டல்.

இறைவாக்கு ஒளியின் நாயகரான ஆண்டவரே, உமது ஒளியால் நான் என்றும் மங்காதச் சீடத்துவத்தைக்  கொண்டிருக்க அருள்புரிவீராக. ஆமென்.

 

ஆர்கே. சாமி (மலேசியா)
ஜெனிசிஸ் வியவிலியக் கல்வி மையம்
+6 0122285452